Umumnya, orang Ainu sukar ditemui kerana mereka cenderung menyembunyikan jatidiri mereka sebagai Ainu, terutamanya dalam kalangan belia. Dua pertiga daripada belia Ainu tidak tahu bahawa mereka berketurunan Ainu.[20] Tambahan pula, disebabkan pelajar Ainu sangat tidak digalakkan bertutur dalam bahasa mereka di sekolah,[21] usaha pembugaran bahasa Ainu amatlah mencabar.

Walaupun begitu, terdapat gerakan giat untuk membugarkan bahasa Ainu, terutamanya di Hokkaido tetapi juga di tempat lain seperti Kanto.[3] Sastera lisan Ainu telah didokumentasikan dengan harapan dapat melindunginya untuk generasi akan datang, serta menggunakannya sebagai alat pengajaran untuk pelajar bahasa.[22] Bermula pada tahun 1987, Persatuan Ainu Hokkaido dengan kira-kira 500 ahli[3] mula menganjurkan 14 kelas bahasa Ainu, kursus latihan pengajar bahasa Ainu, dan Inisiatif Pembelajaran Ainu Keluarga[20] dan telah mengeluarkan bahan pengajaran tentang bahasa itu, termasuk buku teks.[22] Juga, bahasawan Yamato mengajar bahasa Ainu dan melatih pelajar untuk menjadi pengajar bahasa Ainu di universiti.[20] Namun begitu, bahasa Ainu masih belum diajar sebagai mata pelajaran di mana-mana sekolah menengah di Jepun setakat 2011.[3]

Disebabkan oleh Akta Penggalakan Budaya Ainu 1997, kamus Ainu telah berubah dan menjadi alat untuk meningkatkan komunikasi dan memelihara rekod bahasa Ainu untuk membugarkan bahasa tersebut serta mempromosikan budaya Ainu.[23] Setakat 2011, terdapat peningkatan bilangan pelajar bahasa kedua, terutamanya di Hokkaido, sebahagian besarnya disebabkan usaha perintis mendiang ahli cerita rakyat Ainu, aktivis, dan bekas ahli Diet Shigeru Kayano, sendiri penutur asli Ainu, yang mula-mula membuka sebuah sekolah bahasa Ainu pada tahun 1987 yang dibiayai oleh Ainu Kyokai.[24] Persatuan Ainu Hokkaido ialah penyokong utama budaya Ainu di Hokkaido.[3] Kelas bahasa Ainu telah dijalankan di beberapa kawasan di Jepun dan sebilangan kecil pemuda sedang mempelajari bahasa Ainu. Usaha juga telah dibuat untuk menghasilkan bahan yang boleh dicapai sesawang untuk perbualan Ainu kerana kebanyakan dokumentasi bahasa Ainu tertumpu pada rakaman cerita rakyat.[25] Bahasa Ainu juga telah disiarkan dalam media; rancangan radio Ainu yang pertama dipanggil FM Pipaushi,[26] yang telah dijalankan sejak 2001 bersama-sama dengan pengajaran bahasa Ainu 15 minit melalui radio yang dibiayai oleh FRPAC,[27] dan akhbar The Ainu Times telah ditubuhkan sejak 1997.[24] Pada tahun 2016, kursus radio telah disiarkan oleh STVradio Broadcasting untuk memperkenalkan bahasa Ainu. Kursus ini meletakkan usaha yang meluas dalam mempromosikan bahasa, mencipta 4 buku teks dalam setiap musim sepanjang tahun.[28]

Selain itu, bahasa Ainu telah dilihat dalam kawasan awam seperti nama kompleks beli-belah, Rera, yang bermaksud 'angin', di kawasan Minami Chitose dan nama Pewre, bermaksud 'muda', di pusat beli-belah di Chitose kawasan. Terdapat juga pasukan bola keranjang di Sapporo yang diasaskan di bawah nama Rera Kamuy Hokkaido, selepas rera kamuy 'dewa angin' (nama kininya Levanga Hokkaido).[3] Nama majalah fesyen Jepun terkenal Non-no bermaksud 'bunga' dalam bahasa Ainu.

Satu lagi rancangan pembugaran bahasa Ainu ialah Urespa, rancangan universiti untuk mendidik orang peringkat tinggi tentang bahasa Ainu. Usaha ini adalah rancangan kerjasama dan kendalisama untuk individu yang ingin mempelajari bahasa Ainu.[29] Ini termasuk persembahan yang tertumpu pada kaum Ainu dan bahasa mereka, bukannya menggunakan bahasa Jepun yang dominan.[29]

Satu lagi bentuk pembugaran bahasa Ainu ialah pertandingan kebangsaan tahunan, yang bertemakan bahasa Ainu. Orang ramai dari pelbagai demografi sering digalakkan untuk mengambil bahagian dalam pertandingan tersebut. Sejak 2017, populariti pertandingan tersebut telah meningkat.[30]

Pada 15 Februari 2019, Jepun meluluskan rang undang-undang untuk mengiktiraf bahasa Ainu buat kali pertama.[31][32]